2 Aralık 2010 Perşembe

miniğim 2 yaşında

   canım kızım ömrümün en anlamı günü 12.11.2008...sen doğdun benim güzel kızım.tam 2 yıl olmuş sen hayatıma katılalı ve benim başımı döndürmeye, kendine deli gibi aşık etmeye başlayalı...şimdi herşey okadar güzelki ,senin her anını doya doya yaşamak,hiç bıkmadan usanmadan seninle ilgilenmek ,öpüp koklamak dünyalara bedel.senin bir gülüşünü dünyanın tüm zengnliklerine değişmem.en büyük hazinemsin...
  gelelim kutlamalara:)12 kasımın bayram tatiline denk geleceğinden 6 kasım da erken bir doğum günü partisi yaptık kızıma...
arkadaşları,halaları,abileri ve sevdiğimiz dostlarımızla çok güzel bir  kutlama yaptık...ceylinim çok eğlendi.''iyiki doğdun ceylin yaptık'' diye diye dollandı evin içinde...geçen sene çok bişeyleri anlamamıştı ama bu sene tadını çıkardı...
şimdi durup duruken hadi ''anne iyiki doğdun ceylin yapalım,alkış yapın '' diyor.kekin ,çokoprensin ve her türlü hamur işinin üstüne mum dikiyoruz ve alkış kıyamet üflüyoruz:) 



kurban bayramı tatiline gittiğimizde teyzemizin hazırladığı süpriz doğum günü partiside çok güzel geçti...ceylin çok mutlu oldu mum üfledi çünki:)

teşekürler anneannemiz,dedemiz ve teyzemiz:)

İYİKİ DOĞDUN ,İYİKİ BENİM KIZIM OLDUN GÜZEL KIZIM CEYLİN'İM
SENİ ÇOOOOOOK SEVİYORUM
                                                                                          ANNEN

anne gözüyle mutluluk

Mutluluk, eskiden görür görmez zapladığımız “abuk sabuk” dizileri izlemekle kalmayıp, cingıl müziklerini bile ezberlediğimizi fark edip, gülümsemektir...

Mutluluk, banyoda lavabonun üzerinde duran 3. diş fırçasına bakıp, alıp kenarına bir öpücük kondurmak ve aynadaki aksine gülümsemektir...

Mutluluk, çocuğumuza ait veya değil herhangi bir oyuncak ya da eşyayı kel alaka bir yerde bulup şaşırmamak ve hatta gülümsemektir... (Örneğin buzdolabındaki sebzelikte bir oyuncak bebek ya da banyodaki vileda kovasının içinde limon sıkacağı bulmak gibi…)

Mutluluk, hafta sonu yanında konuşan yavrunun sesiyle uyanmak, sevgili ile göz göze gelip gülümsemektir.

Mutluluk, babasıyla ne kadar huzurlu ve mutlu saatler geçirdiğini görüp, bunun için şükretmektir.
 

22 Eylül 2010 Çarşamba

kızımın yaptığı ilk resim

evet kızımın tüm ilklerini yazdığım deftere 20 eylül 2010 tarihinide not düştüm...
ilk kez eline boyalı kalmler aldı ve bişeyler karaladı...çok zevk aldı fıstığım resim yaparken...

geçen akşam arkadaşla otururken arkadaşın kızı irem'in pastel boyalarını almış.veymem benim dedi ve eve getirdi.bütün gece elinden düşürmedi .bende verdim eline kağıtı ''buyrun ceylin hanım; görelim marifetinizi dedim...tabi benim sanatsever kızım hemen bir şahaser çıkarttı...

görgüsüz anasıda hemen yapıştırdı buzdolabının üstüne:)))
birazcık masa ve duvarlarıda boyadık ama olsun o kadarcık:))) sonuçta yukardaki müthiş eseri yapmak kolay değil:))))

anne olunca anladım...

Anne olunca anladım...




Karşılıksız ve koşulsuz sevginin ne demek olduğunu kucağıma aldığımda anladım.



Annemin ;sende anne olunca anlarsın sözünün doğruluğunu beşik başında gözümü kırpmadan geçirdiğim gecelerde daha çok anladım.



İnsanın asla vazgeçemediklerinden nasılda vaz geçtiğini,asla yapamam dediği seyleri severek yapabildiğini anladım.





Dokunmanın,okşamanın güzelliğini onun o mükemmel tenine dokundukça anladım.

Kızım hayatıma girdikten sonra tüm anneleri çook daha iyi anladım. Çarşıda ,sokakta ,parkta ,hastanede hernerede olursa olsun gözüm hep çocukları gördü içimdeki sevginin sonsuzluğunu gördüm.



Ninni söylemenin ve arada bilmeden o an aklına ne gelirse masallar anlatmanın güzelliğini ,sınırların ne kadar zorlanırsa zorlansın asla pes etmediğimi gördüm.



Kendimizden önce hep onun geldiğini ....1 lokma fazla yesin diye türlü şaklabanlıklar yapmayı öğrendim.



Hayatı yaşamayı, mutluluğu ,sevgiyi ,saygıyı ,öğrenmenin sonsuzluğunu ,annemin haklılıklarını insanın evladına nasılda toz kondurmadığını onunla ana hakkının asla ödenemeyeceğini anladım..



                                       iyiki senin annenim tatlımmmm....

21 Eylül 2010 Salı

kaçaklar döndüüü:)

uzun süredir anneanne ve babaannemizdeydik...1 aylık uzun tatilimizden sonra izmire döndük.herşey gayet güzel ve eğlenceliydi.
 neyseeee gelelim ceylinime....
oartık bir bebek değil kocamannn bir çocuk...
hatta genç kız....
dışarı çıkarken takıp takıştıran ,çantam nerdeee anneee yaa diyen şımarık bir fısstık:)
tatilimiz boyunca herşeyin tadını çıkaran kızım ;dış dünyayla çok iyi bağlantısı olan,herşeye ilgi duyan,laf atan ve eğlenmeyi çook iyi bilen biri oldu çıktı...tatil kızıma yaradı:) iyice dillendi ,büyüdü ve güzelleşti:)))
aşkımmmmmm

hergün denize giren kızım .denizi görürü görmez ''bıcı bıcı pabalım dalinle ,miş kokalımmm diye şarkısına başlayıp sevinç çığlıkları atıyordu..denize girip duşunu aldıktan sonra deniz botunun üstünde, iğde ağaçlarının altında misss gibi uykusunu aldıktan sonra akşam limanda anneanne dede ve teyze üçlüsünü arkasından koşturmak için enerjisini depolamıştı:)))

anneannemizin içinden kaplıca suyu çıkan bahçesine gittik birgün...şişme havuzumuzuda götürdük tabi.içine kaplıca suyuyla doldurup yine bıcı bıcı yaptık:)))
anneanne ve dedemizin yetişdirdiği organik sebzeleri ellerimizle koparıp yemek süperdi.tabi bbamızın yaptığı mangal keyfinide unutmamak lazım:)







köyümüzede gittik tatilimizde...çam ağaçlarının dalına salıncağımızı kurduk...kum birikisinde temiz havayı çeke çeke oyunlar oynadık.sonra babaannesi geldi eskişehirden.onunla kudurmalar,ısırmalar.sanki babaannesi değil arkadaşı:)))
















akçaya lunaparktada çok eğlendik.elma kurduna bindik fındık kurdumla.ondan çok ben korktum.ama bişey yok annecim bak ne güzell diye aklımca ceylini sakinleştirdim.gerçi o gayet sakindi ve çook eğleniyordu.popusunu  müziğin ritmine göre sallayışından anlaşılıyordu :)) mutlu bebeğim benim:)))



bayramla yıllık iznimizi de bağlayınca bitmek tükenmek biilmeyen upuzun bir tatil oldu...
bayramıızda gayet güzeldi.kızıma dedesinin aldığı pembişli bayramlıklarını giydirdim. tam bir prenses oldu fıstığım...bayramın ilk günü köyde ki, eş dostumuzun elini öptük ,bayramlaştık ve 2.günü anneanne ve dedemize gittik.herşey gayet güzel geçti...

bana hep böyle sarıl,sev annecimmm de ..senin sevgini, annem demeni okadar çok bekledimki.şimdi sen yanımdayken bile özlüyorum,1 dk.bile ayrı kalamıyorum...
miniğim ,annesinin hayat kaynağı,hasretim,nefesimsinnn....allah ayırmasın bizi...







siz benim canımsınızzzzzzz







daha nice güzel bayramlar geçirelim inşallah..........

9 Ağustos 2010 Pazartesi

DOĞUMUMDAN BİR KAÇ KARE

SANA KAVUŞMAMA 10 GÜNÜ KALA
DOĞUMDA

DÜNYAYA GELİŞİNİN İLK DAKİKALARI
KOLLARIMIZDASIN.BABANIN HAYRANLIKLA SENİ SEYRETİŞİ

ÇOOOK GÜZELSİNN

KIZIMA KAVUŞTUĞUM GÜN...DOĞUMUM...

evet hayatımın en güzel en anlamlı günü 12.11.2008 çarşamba 10:55

ceylinim ;senin doğdugun gün....

büyük uğraşlar,tedaviler,iğneler ,ilaçlardan sonra nihayet kollarımdasın...şimdi herşey daha anlamlı ve güzel....sen varsın benim güzel kızım Ceylin'im
2 kasım günü sabah erkenden kalktık .hepberaber baban,deden,anneannen,teyzen ve babaannenle hastaneye gittik...çok heyecanlı ve paniktim,ama bir tarafdanda çok mutluydum çünki sana kavuşmama saatler kalmıştı...hastaneye geldiğimizde hemen bana ameliyat önlüğünü giydirdiler ,serum takdılar...senin kalp atışlarını bir daha dinleyip ameliyata hazırladılar...o gün 4 doğum vardı.tek kız sendin.ben 3.sezeryandım. 1.bebek 2.bebek derken sıra bana geldi...beni sedyeye yatırdılar ve ameliyathaneye doğru giderken ailemi gördüm ...babanın ve dedenin gizli gizli ağlayışı, anneannenin yüzündeki tedirginlik ve korku ,teyzenin   heyecanla bana bakışı gözümden kaçmadı...hepsi çok endişeli ve ağlamaklıydı ama ben hiç korkmadım ,ağlamadım...çünki sana kavuşucaktım...ve hepsiyle öpüştükden sonra doğuma girdim doğum başladı ve belimden iğne yaptılar.belimden aşağısı uyuştukdan sonra doktor ve hemşirelerin hızlı hızlı hareketleriyle bana verilen talimatlarla sana ulaşmaya çalışıyorlardı...bir yandan onların dediklerini uygularken bir tarafdanda muhabbet ediyordum...senin adına ozaman karar verdim ceylinim...gökalp beyin adı ne olacak bu güzel kızın,adıyla hitap edelim demesiyle aylardır karar veremediğim ismine ozman karar verdim ve CEYLİN dedim...
veee gökalp beyin derin derin nefes al ceylini çıkarıyoruz demesiyle karnımdaki baskı ve şişliğin birden boşaldığını ve karnımın bomboş kaldığını hissettim.ve senin ağlamanla bende ağlamaya başladım...sen bana ben sana kavuşmuştuk.senin sesini duymak hayattaki en çok istediğim şeydi...ikimizde ağlıyorduk ...hemen kollarıma verdiler seni öylesine güzel öylesine muhteşemdinki kelimelerle anlatmak mümkün değil o anı...saat 10:55 di ...ve sen kollarımdaydın...kokunu içime çektim ,pembe yanaklarını öptüm...hemen aldılar seni .doktor kontrol edecekti...bir yandanda karnımın temizlenmesi dikilmesiyle meşküldü doktorlar ve hemşireler .ama benim gözüm sendeydi ve durmadan sağlıklımı ,bişeyi yok demi deyip durdum...doktorlar gayet sağlıklı ,korkma dediler...3.300 gr.50 cmdin...kara kara saçların,zeytin gözlerin vardı..
yoğun bakımda  narkozun etkisinden çıkarken bacakarımın uyuşukluğu geçmemişti ve tir tir titriyordum...1 saat kaldıktan sonra senin yanına daha çabuk geleb ilmek için iyiyim çıkıcam dedim...ve odaya aldılar beni...odaya geldiğimde Elif'in abla öyle güzelki anlatamam...upuzun elleri var çok güzel diyişini duyar duymaz rahatladım ve babanı görünce sağlıklı olup olmadığını sordum ...çok şükür herşey yolunda ve sağlıklıydı...
ağrılarım vardı ama kızımı görünce onu kollarıma alınca geçti sanki:) hemen emzirmeye çalıştık ve kızım emmedikçe ağlıyordun.anneannenle sabaha kadar emzirmek için uğraştık ve başardık...kızım uzman emici olmuştun ve memeyi 1 saniye bile bırakmadan emiyordun...öyle huzurluydumki...sen doğmuştun ,yanımdaydın ve gözlerimin içine baka baka emiyordun...sanırım o huzuru ömrüm boyunca hiçbiryerde hiçbir şekilde bulamam...hastanede kaldığımız o gece hiç uyumadım sürekli seni seyrettim...çok güzel ,kusursuz ve mükemmeldin. karnımdan çıkmıştın.bu bir mucizeydi.benim minik mucizemdin...
 hastaneden çıkıp eve geldiğimizde senin için hazırladğımız beşikte minicik görünüyordun.yanından hiç ayrılmıyordum.1 hafta boyunca neredeyse hiç uyumadım seni seyrettim...
şimdi kızım 5 yaşında ...yürüyor ,koşuyor,şarkılar söyleyip dans ediyor,mutlu bir çocuk oldu...hatta ve hatta okula bile başladı:)
artık bir aileyiz....
dünyanın en iyi,en anlayışlı,en sabırlı,beni her zamn çok seven ve ruhumu okşamayı çok iyi bilen ve babalığı en çok yaşamayı hak eden aşkım ,ben ve kızımız....
sizi çok seviyorum canlarım





                                                                                                       CEYDA

merhaba

tatlımla bizde bloglandık:)
ceylinimle yaşadıklarımızı;aramızdaki duygusal  bağı,mutluluğumuzu,hüznümüzü, buradan sizinle paylaşmak istedim.
kızımla burdayız:)