KÜÇÜK MELEĞİM,KIYMETLİM,MİS KOKULUM;
Beni umutsuzluğa düşürme ne olur.gözlerimin yaşı kurumadan ,hayallerim tükenmeden ,içimdeki ateş sönmeden,ruhum bedenimi terk etmeden gel...
Bazen seni hayal ediyorum,küçük ayaklarınla bu evde dolaştığını,masum dudaklarından anne kelime-sinin döküldüğünü ,gülen gözlerle bana baktığını,oyuncaklarınla oynadığını .sana şefkatle sarıldığı mı masallar anlattığımı ,hastalanma diye üstüne titrediğimi ,uyurken seni seyrettiğimi söylesene bunlar hayalmi? hiç gelmeyecekmisin yoksa:(
Rüyalarımda gördüğüm,kucağıma alıp sevdiğim,öpmeye doyamadığım sen değilmisin? sadece hayalemisin? hiç gelmeyecekmisin? nerelerdeysen gel artık.gelde inandır,gelde sevindir...
Oyuncaklar aldık sen geleceksin diye.Bazen hayallerime onlarıda katıyorum.Çıkarıyorum kutusundan çıngırağını ,gül yüzlü meleğimin yastığını,gelecek diyorum.şimdi biryerlerde beni izliyor,gelmek için sabırsızlanı-yordur diyorum...
Ama sen gelmiyorsun.beni hep karanlığa mahkum ediyorsun.artık gelsede şu battaniyesine sarsam ,mamasını yedirirken şu önlüğü taksam,banyosunu yaptırınca güzel havlulara sarsam,aldığım şu tulumu birde üstünde görsem,uyurken ninniler söylesem ,sarılsam,öpsem,cennet kokunu içime çeksem.çokmu şey istiyorum bebeğim:(
Dışarı çıkıyorum.parklarda çocuklar oynuyorlar.onları seyrederken yine seni hayal ediyorum .benim
kıymetlim kime benzerdi acaba diyorum...teyzesi gibi kocaman gözlü,upuzun kirpikli ,annesi gibi küçük bu-runlu,babası gibi dümdüzmü saçları diyorum...
Veee hayallerinle birgün daha geçiyor.ve sen yine gelmiyorsun...kendini biraz daha özletiyorsun..
Babanda çok istiyor gelmeni...belli etmiyor ama oda hep seni bekliyor.biliyormusun bebeğim ;hep ben seninle ilgili hayallerimi babana anlatıyordum,o hiç yorum yapmazdı.şimdi babanda seninle ilgili hayallerini anlatıyor,oda seni doğmadan,görmeden,hissetmeden çok seviyor.
Gelmediğin her gün o da benim gibi çok üzülüyor ...kıyamıyorum o'na:(
Bir yerlerde beni duyuyorsun geleceksin biliyorum.biz hazırız gelişine,daha fazla bekletme,özletme.. nerelerdeysen gel.yüzümüzü güldür,acımızı dindir.
Gel artık gül yüzlü bebeğim.kandırmasın beni rüyalar.bilki beklerim seni sonsuza kadar.....
( 06.12.2007 TARİHİNDE CEYLİN DOĞMADAN YAZILMIŞTIR) ŞİMDİ HAYALLERİM GERÇEK OLDU:)HAYALLERİMİ GERÇEKLEŞTİREN RABBİME BİNLERCE ŞÜKÜR....
28 Haziran 2012 Perşembe
8 Haziran 2012 Cuma
“ BENİM BEDENİM BENİM KARARIM”
Bana göre kürtaj hiçbir zaman hak olamaz. Bir çoğunuz bunun çok sert bir giriş olduğunu düşünebilirsiniz. Öncelikle konumuz bir canlıya kıymak, öldürmek yada küçük çapta düşünülmesine rağmen aslında bir cinayete ortak olmaktır.
Elinize verilen silahı karşınızda ki birine doğruldup tetiği çektikten sonra bunun yaşanmamış gibi davranmaktan öteye gidilmez.
Kadınların kürtaj olurken bir çok sebebi vardır aslında;
Çevresel faktörler;
*Eş,
*Aile,
*Maddi durum,
Ruhsal faktörler;
*Ruh durumunda ki çöküntüler,
*Eş ilgisizliği,
*Plansız hamileliklerin getirdiği kararsızlık,
*Kız çocuk karşıtı toplum.
Gerçek etkenler;
*Bebeğin anne karnında yaşamını yitirmesi,
*Annenin bulaşıcı bir hastalık taşıması,
*Anne karnında ki bebeğin belirlenen hastalığının anneye zarar verici boyutta olması.
Çocuğunuz çok sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi. Yıllar geçti ve çocuğunuz belli bir yaşa geldiğinde geçirdiği bir kaza yüzünden çocuğunuz sakat kaldı. Çocuğunuzu; “Aldırmamızı ister misiniz ?”
Aileniz, eşiniz, maddi durumuz müsait ve bir çocuğunuz olmasını istiyorsunuz. Bir çocuğunuz oldu. Bir süre sonra aileniz ve eşinizi kaybettiniz maddi durumunuzda kötüye gidiyor. Çocuğunuzu; “Aldırmamızı ister misiniz?”
Benim Bedenim Benim Kararım……
Evet sizin size ait olan bir bedeniniz var. Hak ve özgürlüklere sahipsiniz. Kalbiniz atmaya devam ediyor. Mutlu olabiliyor, üzülebiliyorsunuz. Değişik ruh hallerinde dolaşabiliyorsunuz. Bedeninizde istemediğiniz bir parça varsa onu aldırma hakkına da sahipsiniz.
Fakat o bir bebek;
Şöyle ki o bebeğinde hakları var çünkü onunda kalbi atıyor, oda değişik ruh hallerine bürünebiliyor. Hiç anne karnında gülen bir bebeğin ultrason görüntüsünü gördünüz mü? Görmelisiniz bence ve emin olun doğduğunda o bebek daha bir güzel gülüyor. Çok küçük olabilir ama parmakları yeni oluşmasına rağmen ellerini hareket edebiliyor, kulakları, burnu ve ağız çizgisi belirgin. Ve cinsiyeti bile belli. Kabul edilse de edilmese de artık o bir birey.
Ve emin olun konuşabilseydi, yapabilseydi eğer oda derdi, demek isterdi;
“ BENİM BEDENİM BENİM KARARIM”
Elinize verilen silahı karşınızda ki birine doğruldup tetiği çektikten sonra bunun yaşanmamış gibi davranmaktan öteye gidilmez.
Kadınların kürtaj olurken bir çok sebebi vardır aslında;
Çevresel faktörler;
*Eş,
*Aile,
*Maddi durum,
Ruhsal faktörler;
*Ruh durumunda ki çöküntüler,
*Eş ilgisizliği,
*Plansız hamileliklerin getirdiği kararsızlık,
*Kız çocuk karşıtı toplum.
Gerçek etkenler;
*Bebeğin anne karnında yaşamını yitirmesi,
*Annenin bulaşıcı bir hastalık taşıması,
*Anne karnında ki bebeğin belirlenen hastalığının anneye zarar verici boyutta olması.
Çocuğunuz çok sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi. Yıllar geçti ve çocuğunuz belli bir yaşa geldiğinde geçirdiği bir kaza yüzünden çocuğunuz sakat kaldı. Çocuğunuzu; “Aldırmamızı ister misiniz ?”
Aileniz, eşiniz, maddi durumuz müsait ve bir çocuğunuz olmasını istiyorsunuz. Bir çocuğunuz oldu. Bir süre sonra aileniz ve eşinizi kaybettiniz maddi durumunuzda kötüye gidiyor. Çocuğunuzu; “Aldırmamızı ister misiniz?”
Benim Bedenim Benim Kararım……
Evet sizin size ait olan bir bedeniniz var. Hak ve özgürlüklere sahipsiniz. Kalbiniz atmaya devam ediyor. Mutlu olabiliyor, üzülebiliyorsunuz. Değişik ruh hallerinde dolaşabiliyorsunuz. Bedeninizde istemediğiniz bir parça varsa onu aldırma hakkına da sahipsiniz.
Fakat o bir bebek;
Şöyle ki o bebeğinde hakları var çünkü onunda kalbi atıyor, oda değişik ruh hallerine bürünebiliyor. Hiç anne karnında gülen bir bebeğin ultrason görüntüsünü gördünüz mü? Görmelisiniz bence ve emin olun doğduğunda o bebek daha bir güzel gülüyor. Çok küçük olabilir ama parmakları yeni oluşmasına rağmen ellerini hareket edebiliyor, kulakları, burnu ve ağız çizgisi belirgin. Ve cinsiyeti bile belli. Kabul edilse de edilmese de artık o bir birey.
Ve emin olun konuşabilseydi, yapabilseydi eğer oda derdi, demek isterdi;
“ BENİM BEDENİM BENİM KARARIM”
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)